"Her saniye bir gaftır sen olmadığın zaman
Zaman büyük israftır sen olmadığın zaman..." U.Işılak


Sükûtumu dinledim zirvesinde Sina’nın
Ruhum tarife sığmaz cezbesinde rananın
Sözcüklere hükmettim damla kılıp ummanı
Çok şiirler yüzdürdüm denizinde mananın


Belki asırlar geçti ben beni kovaladım
Nefse kulak asmadan gururu ovaladım
Ta ki kalubeladan Mevla’m vermiş fermanı
Ant olsun mahşere dek gönlünde yuvaladım


İlk görüşte zihnime kazınmıştı suretin
Nice tabularımı helak etti siretin
Aynı an’da yaşamak durdurmadan zamanı
Hayal değil diyordu pas tutmaz basiretin


Melekleri huşuyla misafir et rüyana
İnancın sapasağlam zarar gelmez mayana
Gülüşünde aşikâr ezel-ebet harmanı
Karanlığım sığınsın tükenmeyen ziyana


Gözyaşların üstüme vebalini yüklesin
Özlemin düşüncemi ardınca sürüklesin
Ateşine meylettim neyleyeyim dermanı
İçimdeki yangını gözlerin körüklesin


Huzura nail olup sana bakan tarafta
Yokluğunda varlığım kendisiyle hilafta
Hakiki mutluluğun değişmez argümanı
Cennetin arzusuyla bekliyorum Araf’ta


Sorma hiç neredeyim nere mutlak adresim
Sonsuzluk hücresinde sıkışır can kafesim
Bu müstesna duygunun olamam tercümanı
Lisanları yormaktan tükenmekte nefesim


Haz duyarak canıma kastedersin kazara
Teslim ettim ruhumu o efsunlu nazara
İsmail tüm âlemin en bahtiyar kurbanı
Giriyorum sevdiğim vadettiğim mezara


Maşukun esaretin azat olan kölesi
Ha bitti ha bitecek sevdamızın çilesi
Hasretinin boynuna geçirmişim urganı
Vuslatına erişmem artık an meselesi


İsmail Koray Şimşek