Bu kaçıncı bilmem...

Kaç kere haykırdı yüreğim sen diye,

Bir duysan sesimi, kaç oldu bilmem,

Kaçıncı çırpınışı böyle deli gibi.

Ellerini tutmak ve gözlerine bakmak ardından,

Kaçıncı kez istiyor bunu,

Düşlerime kaçıncı kez girişin,

Hayalimden yüzünün ve gözlerinin,

Gitmeyişi kaçıncı oldu,

Beynimdeki seslenişlerin kaç oldu.

Saymadım sayamadım,

Sensizliklerim senden çok oldu.

Bir tek bakışın hiç gitmedi gözlerimden,

Yan yana olmayışımızın vurgununu yedim,

Kaçıncı kez gözlerinin derinliklerinde.

Ölmek isteyip de ölemeyişim,

Kaçıncı soluk soluğa haykıramayışım.

Kaç kereler bekledim duraklarda seni,

Kaç kere aradı gözlerim yollarda,

Herkeslere soruşum seni kaçıncı,

Buğulu camlara adanı yazışım,

Hasret kalışlarım kaç oldu,

Ve kaçıncı kez oldu.

Senden uzak diyarlara gidişim,

Yan yana olamadığımız her yerin gurbet oluşu,

Oralarda sensiz nefes alamayışım,

Kaç oldu bilmem, saymadım sayamadım.

Aynalara bakamayışım kaç oldu,

Güzel gözlüm,

Bir daha yok, bir daha yok,

Senden yana gönlümün kapılarına zincir,

Kalbimin çaresiz kalışı kaçıncı oldu.

Ben sensiz yaşamama,

Seni görme umudum yoksa,

Ben de yokum.

Bırak sen yanımdayken,

Dağıtsın saçlarımı rüzgâr,

Yüreğimi değil, ama bedenimi üşütsün.

Soğuk, kara vurucu kışlar,

Sensiz yağmasın yağmurlar üzerime.

Adımın yanında senin adın yoksa,

Çağırmasın hiç kimse.

Kimse konuşmasın benimle sen yoksan,

Şarkılar sussun, sensiz söylenmesin,

Saatler dursun seni atmıyorsa yüreğim.

Gönlümde sen yoksan eğer,

Ruhum kalmasın bedenimde,

Uçsun gitsin ruhuna.

Ve seni sevmiyorsa bu bedenim,

Yaşamasın, yaşar gibi.

Ben seni, seni çok seviyorum,

Göz yaşlarım kadar da özlüyorum,

Yaşım kadar hasretimi bitiriver,

Gel sevdiğim,

Ansızın, hiç beklemezken seni,

Gel,

Ben hep buradayım.



Şener KARA İZMİR /KARŞIYAKA