1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
939
Okunma
kapat gözlerini
ay çıktı
yorgun güneş turuncu bir hayalet gibi
şaşılacak dünyadan kaçıyordu
esen rüzgarın önünde
gecenin renkleri savaşıyordu
üzülmüş yüzünü fark ettim
leyla gözlerin koşuyor
kirletilmez duygulara
gökyüzünü dolaşıyorum
en ücra köşelerinde hayatın
tebessümlerine rastlıyorum
bir yalnızlığın gizemi
yatıyor yanaklarında
kapat gözlerini
görürsün beni belki …
Mustafa kaya
20.01.2009 / Üsküdar
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz