Sensiz sokaklar bomboş.
Köşe başları çok tenha…
Eski şakra banlıklar yok artık
Arama, nerede o eski kahkaha...
Geceler boş sensiz!
Sokak lambalarının ışıkları soluk
Lambalara vuran yağmurların
O pırıltılı dansları da yok...
Eskisi gibi ılık değil geceler.
Parke taşları daha yalınız,
Kaldırımlar daha suskun!
Onlarla birlikte taşlaştım,
Onlarla birlikte üşüyorum!
Senmişsin geceleri ısıtan,
Senmişsin geceleri aydınlatan,
Senmişsin geceleri güzel yapan!
Sensiz karanlığa bakıyor pencereler…
Ölüm gibi çöküyorlar üstüme;
Sensiz, ölüm gibi geceler!
Hani seninle birlikteyken
Şans tuttuğumuz yıldızlar vardı ya!
Görünmüyorlar artık gözlerime...
Duygularım çok donuk...
Sen yoksun ya burada,
Şimdi geceler daha karanlık,
Geceler daha, daha soğuk!
Artık arama eski ki mutlu geceleri...
Şimdi eski gecelerin tadı yok!
Sensiz, burada eski geceler,
Ah! O eski ki güzel geceler artık yok!

MUSTAFA YÜKSEL