Alem Sensin !

Zerre sensin alemde alem sensin içimde !!
içinde ben varım duygular yoğun yürek sağnak halinde
bedenim dağınık umutsuz ve çaresiz
soğukta kaldı donuyor eksi sivas kırkbeşi gördü
bi anda sanki heryerim boran fırtına sen içimde esen
bir ben varım birde içimdeki ben arası kalıyorum
kötü tarafım ağır basıyor bedenime yoruluyorum
ellerim kırık tutmuyor hiç birşeyi
kırıyorum bozuyorum oyuncaklarımı
kötü ruh uyandı bedenimde
vuslat selli köpürüyorum coşuyorum
önüme katıyorum karamsarlığı sürüklüyorum
bulanık sular misali harcıyorum hayatımı ve bana inananları
durduramıyorum kendimi aşamıyorum hiç bir hedefi
bırakıyorum yarı yolda hayallerimi düşüyorum kalkalmıyorum
arıyorum bulamıyorum kalıyorum çaresiz
eli kolu kırık bir halde

mutlu oluyor bedenim ruhum ise ızdırap içinde
burası tamam ya Mahşer diyorum
donuyorum kalıyorum eksi sivas oluyorum kırkbeşi görüyorum
benim gibileri alacak yer varmı düşünüyorum
ürküyorum yanıyorum
ateş neki suyun sevdalısı sönüyorum duruyorum
küllerimi savuruyor ağlıyorum
yeni bir acımasızlığa kol kanat geriyor çaresizliği arıyor
içimdeki karamsarlığı haykırıyorum istemiyorum utanıyorum
dedimya aynada bakamıyorum halime karanlıklara saklanıyorum
ışık yok vuslatımda
ellerimle güneşi karartıyorum yolumu kaybediyorum
aklımı şaşırıyorum düşüyorum kalkamıyorum
kendimi arıyorum bulamıyorum kalıyorum çaresiz
eli kolu kırık bir halde

karamsarlık uzakta olsan bile benim içimde
ruhum bedenim karamsarlık oldu ben artık kendime ait değilim
ben karamsarlık oldum herşeye inat içimdeki kötü ruhu dondurdum
ama çaresizim dedimya üşüyorum donuyorum
gündüzden yoksun ısınamıyorum ellerim kırık kalkamıyorum
ne yaptın bana yürüyemiyorum uyyamıyorum konuşamıyorum
yemek yok artık hayatımda ruhum karamsarlıkla
karamsarlık doyuruyor bedenimi birde maneviyatım var içimde
bütünlüğüm ile pençeleşen seni arıyorum
bütün damarlarımda seni buluyorum
ruhumda karanlık Var ama
karartma gecelerimde bile karamsarlığın ışığı yansıyor her yanıma
biliyorum kızıyorsunuz bana ama işte
bırakıyorum kendimi yarı yolda
kendimi arıyorum bulamıyorum kalıyorum çaresiz
eli kolu kırık bir halde

gelemiyorum koşamıyorum ayağım kırık yürüyemiyorum
ellerim yok tutamıyorum dokunmakmı
bakmakmı oda ne kör oluyorum
hoyratca yaşıyorum içimde karamsarlığı
bütün güzellikleri yok ediyorum
hayallerde bırakıyorum kendmi ve kendime ait herşeyi
ağlıyorum göz yaşlarımdan kan akıtıyorum
bir köşede yapayanlız senden öncesi gibi kalıyor
ve çaresizliğime yanıyorum Sakın Zannetme Yaşıyorum
Sesim kısık Sizlerde duymuyorsunuz feryadımı
Ölüyorum Ölüyorum Eksi Sivas oluyorum kalıyorum
BENLİĞİMLE BAĞDAŞMIŞ KARAMSARLIK İÇİNDE!!!!