Bir atım olsa
Kızıl renkli ve uzun yeleli
Köpeğim karabaş, dost yürekli
Sarı tüylü bir kedi
Bir de kebem olsa kıldan
Sıkıldım kıl insanlardan
Tutmayın beni

Haydi desem
Üç hayvan ve zavallı bir insan
Binsem atıma
Heybem, kıl kebem, bir de ben
Köpek önde, kedi terkide
Kaçıp gitsek uzak dağlara

Bir yurdum olsa orada
Ağaçlı, çimenli ve yeşil renkli
Börtü böcek
Kelebekli çekirgeli
İnsan olmasa
Kuşlar olsa
Kurbağalar dere boylarında
Cırcır böceği keman çalsa dallarda
Bülbül şarkılar okusa

Onlarla olsam
Atım özgür, koşsa uzun yaylada
Dostum karabaş kendi havasında
Kedim mırlasa yanı başımda

Sonra akşam olsa
Ve yatsam kır kayanı kuytusuna
Yer döşeğim, gök yorgan
Çobanyıldızı lamba
Bir de ay varsa
Dokunmayın bana

Gece kuşları ötsün dursun uzaklarda
Kurtlar ulusun mor kayalıklarda
Irmaklar çağlayıp aksın
Dallara çarpsın serin rüzgârlar
Yapraklar titresin ve orman uğuldasın
Kimse aramasın beni, kimse sormasın
Bulmasın
Yüzü kızaranlar utansın
Arsızlar bildiğince yaşasın

Sabah olsun sonra
Güneş doğsun
Sonra gene akşam
Günler günleri kovalasın…


Dostum karabaş, sarı kedi ve kızıl at
Üç hayvan
Pırtıdan değil giysileri, tüyden kıldan
Ama sahte değil, dostlukları candan
Ben de olsam onlardan…

Tevfik Tekmen. Mayıs/2009 Lüleburgaz*