Gecenin güne yüz çevirme saatleri
Öksüz çocuklar gibi tüm sokaklar
Sonbahar burada dört mevsimin
Dördü de
Ve Tüm şehir gözyaşı kokuyor
Tuzlu ve ıslak…
Yarın sadece yarın burada
Düşlere yer yok..
Zaman değil bu yaşadığımız
Zamansızlık

Benimse
Gidecek yerim yok senin gözlerinden başka
Yalnızlığım lal olur
Tek kelime söylemez sen varken
Saçlarımı savuran hırçın rüzgârlar
Ilık bir melteme döner
İstediği kadar çocuk olur
Senin yanında Çocukluğum.
Senin sesin korkulara dua
Yaralara merhem
Şiirlerime mısra olur
Yarına umut olur…
Zamansızlık senin Yanında utanır
Yeniden Zaman olur.


Bu çılgın koşuşturmaca da
Herkesin hayat dediği hani
Kazanmak için bazen
En yakınımızı arkamızda bıraktığımız
Vicdanımıza kulak tıkadığımız
Hatta varlığını unuttuğumuz
Güzel ve erdemli ne varsa
Bana sen hala var olduğunu
Hatırlattın


Aşkın kirlenmemiş kirletilmemiş
İçine yalan girmemiş, incitilmemiş
Kırılmamış halini
Buldum sende
Yalnızca filmlerde ve romanlarda olduğunu
Düşündüğüm…
Masallara inanmaya başladım yeniden
Bu terk edilmiş şehir bile
O kadar terk edilmiş değil artık
Senin ayak izini soludu ya sokaklar
Onlar da benim gibi mutlular
Öyle güzelsin ki sevgilim
Dokunsam düş olacaksın diye korkuyorum
Yeniden yalnızca düşlerimde olacaksın diye…

Yüzünde gamzeler açıyor güldüğünde
Gördüğüm bütün çiçeklerden daha güzel
Ve hüzün kuşları göçüyor gözlerimden
Sen gülünce…
Şimdi sen uyuyorsun
Bilmediğim bir şehrin
Hiç görmediğim odalarında
Ve ben geleceğin günü bekliyorum
Gözlerimdeki hüznü silmek
Aynadaki aksime yeniden gülmeyi
Öğretmek için…