Bana aşk diyorsun, yaz iki satır,
Bu aşkı kâğıda, dök de göreyim.
Görme gerçekleri, hüznünü bitir,
Biraz da sevdayı, çek de göreyim.

Dizelere aşktan, bir çeşni katıp,
Masalsı bir dünya, bulup anlatıp,
Duygu imbiğinden, aşkı damıtıp,
Vuslat çivisini, çak da göreyim.

Sevgi çemberini, gönlüme dola,
Aşktan sarhoş olup, düşelim yola,
Çıkalım kırlarda, verelim mola,
Yüreğine ilmek, tak da göreyim.

Zannetme mutluluk, sade bir anlık,
Maddiyata köle olmuş insanlık,
Seyran görünmüyor, bana samanlık,
Sobayı yakıtsız, yak da göreyim.

Statümse 4-C bakma kusura,
İşten çıkarmalar, sıkça bu sıra,
Diyelim evlendik, evimiz kira,
Başını içeri, sok da göreyim.

Ev sahibi bekler, ayın sonunu,
Bakkal manav keser, kapı önünü,
Kapıcı aidat, maaş gününü,
Tüm bunlarla başa, çık da göreyim.

Sevda onarmıyor, aşk sarayını,
Hekes bu sözümden, alsın payını,
Kaçar tutamazsın, "cicim ayını",
Olaya duyarlı, bak da göreyim.

"Bir lokma, bir hırka", derdi eskiler,
Her gelen götürdü, boş kaldı kiler,
Saplandı duvara, murçlar keskiler,
Gücün yetiyorsa, sök de göreyim.

Eskidendi hükmü, sevdanın aşkın,
Duygular çağlardı, sel gibi taşkın,
Şimdi mantığını, kullan be şaşkın,
Sular seller gibi, ak da göreyim.

Yok kızım; sende o, güzellik varken,
Sabahım geç olur, akşamım erken,
Bu gün belki yarın, düzelir derken,
Açlığa boynunu, bük de göreyim.

Af edersin aşkım, ne demiştin sen,
Dün farklıydın bu gün, senmisin giden,
Olayın şiddeti, bunda tek neden
Baykuş gibi dala, çök de göreyim.


(3-4) Şubat 2010