Unutulmaz sanma unutur,bir yenisini bulunca
Bazen yari sevmek acıdır,sevgiliye hapsolunca
Solmaz dediğin güller solmuştur,yarini unutunca
Adem oğludur bu,ne kadar tutkuyla bağlı olsada

Bu devranda beraberliklerin sonu hep ayrılıktır
Ayrılık ölüm kadar gerçek,ezelden beridir haktır
Kırma sevdiğini,zor günlerin sonu elbet şafaktır
Sineye çektiğin nefesle,sonumuz kara topraktır

İhanet zincirleri,kırılmayan bir çarkı felektir
Ne kadar çırpınırsan çırpın,işin sonuda sevmektir
Her ne saklarsan sakla dilin sonu bir bir çözülmektir
Dünya senin olsa bana ne,bu işin sonu ölmektir

Çaresizliğim çırpınmak,kime anlatayım derdimi
Andımız,ağzımız yalan oldu,söz bir lafa geldimi
Hani bendimizdin,su sökün üzerimize geldimi
Açtım yarayı,sen kapat,mevlada bu derdin merhemi

Gün kızıl kıyamet,bir güneş,dağın ardında solarken
Açılan her gonca boyun bükmüş,gün akşama dönerken
Her mevsim bir fırtına,bu gönülde tamama ererken
Sen anlayamassın,ay güneşe küsmüş,dünya dönerken

Bir faniyim dünya üzerinde,bir deli akarsuyum
Hanceri saplasanda yüreğime değişmez ki huyum
Sen ne söylersen söyle yalan söylemez dilim,ben buyum
Mecnunun çölünde yalnız gezen,ALLAH’ın bir kuluyum