2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
814
Okunma
Bile bile inanmak bir yere kadarmış,
Bir müddet sonra hava kararmış,
Kapılar kapanmış
Ve mazideki yalanlar,
Bugünün doğrularının yakasına yapışmış;
Haykırmış: ’’ Söyle herşeyi ! ’’
Demiş Doğru : ’’ Gerçek olan nerde ki ?
Ben gözüne sokarken hepsini,
kaçtın, korkup acı vermesinden,
sonra yana yana geçerken o perdeden
daha mı tatlıydı, kabullenmenden? ’’
Cevap: ’’ Affet kendim, beni!
Bile bile inandırıverdim kendimi;
Ama gördüm
Dışarısı karanlık, dışarısı soğuk artık
Yalnızca ver bana içimin ateşini...’’
Cevap Yaz