Merhaba!
Ahşap konak,kırmızı gül merhaba.
Merhaba,ben geldim ,beyaz karanfil,
Ellerimle hayat sunmaya geldim sana,
Uyan ve serpil.
Kör kedim,topal köpeğim merhaba,
Karanlık sokak,küçük bahçem merhaba,
Merhaba ben geldim sevgilim.
Merhaba mavi deniz ,
İstanbul’um merhaba.
Sende ölmeye geldim.
Kovsanda gitmem bir daha.
Anladım burasıymış vatanım.
Vatan ki;
Yedi tepe üstünde ,cennet sarayı,
Vatan ki;uğruna can verilmiş ezelden,
Merhaba ey İstanbul merhaba!
Ben geldim....
Bilmem ki ;sende kabuledermisin beni?
Yine ilham olurmusun mısralarıma?
Sen ey koca istanbul,vazgeçilmez şehir.
Öyle küçük görme benide,
Benimde içimde dürülmüş bir sen var.
Git desende gitmem bir daha.
Ayaklarına kapanırım istersen.
Bana git deme yeterki,
Ben sende ölmeye geldim.
Sana layık olmasam bile.


FİKRET EDİŞ
Boğazda akşam vakti.
07/02/2010