Sen daha doğmadan,görmeden bu fani dünyayı
Daha sen,hesapta bile yokken bilmeden yalanı dolanı
Bu gece yarısında nedendir bilmiyorum
Ama ben seni düşünüyorum gözlerim yarı açık
Bir uyku ki gözlerimde sorma gitsin
Kaç kere elimden düştü kalemim...
Ama inat ettim yazacağım, sana doğmayan seni yazacağım.
Bu kış gecesinde, yağan yağmurda
Kimseler görmeden, kimseler bilmeden
Düşüncem doğurdu seni.
Merhaba yavrum, gerçekten yalana hoş geldin
Gerçeğe dönmek için sen yalana geldin
Dilerim hiç yıkılmazsın benim gibi
Dilerim hiç sevmezsin kalpsiz birini
Ve gizleyerek göz yaşlarını kendinden bile,
Dilerim hiç ağlamazsın.
Yer yüzünde en iyi ben bilirim yürek ağrısını
Hani erkekler ağlamaz derler ya,gel sen de öyle yap
Yüreğin yansa da,için kan ağlasa da
Bırak içinden yansın,bırak için volkan gibi kaynasın
Ama dışa vurma,ve sessiz ağıtları öğren benim gibi...
Hiç ummadığın bir anda
Dağlar kadar sevdiğin,bakmaz olur yüzüne
Ve anlamaz artık seni,sevmez artık sevgini
Çok geceler uyuyamazsın,yemezsin,içmezsin
Ve her şeye lanet edersin,kendine bile
Sen böyle ızdırab çekerken o ne yapar bilirmisin?
Senden zerre bile taşımaz geceleri
Rüyasına bile girmezsin yanlışlıkla
Oysa ne çok istersin rüyanda onu görmeyi...
Ve bir gün terkedildiğini duyarsın,
Duyarsın en yakın dostundan
O an dünyan başına yıkılır, yaşadığına lanet edersin
Kalbine, ellerine, gözlerine sorarsın
Sorarsın, ne işe yaradıklarını bu cansız bedende.
Sonunda her şeyin bir yalan olduğunu anlarsın
İşte böyle, ezile büzüle gerçek aşkı bulursun
Ve gönüllerin sultanına aşık olursun...
İşte gerçek bu.
Ve gerçeğin en acısı dedim ya yavrum yalan bu.
Sen öyle bir gerçeğe sarıl ki, yalandan çok uzak
Öyle sıkı sarıl ki, günah rüzgarları seni sarsmasın
Yutmasın seni, gençlik denen canavar...
Manadır insanı insan eden,
Gerçektir, insanı yalandan söken,
Topraktır, gül teni kendine çeken
Korkudur yavrum,korkmazı özleten.
Bu gün bu zamanda, belki de ben olmayacağım
Biliyorum batacak güneşim artık ben doğmayacağım
Yaşantım, hüznüm, mutluluğum sana ibret olsun
Hüznü bırakıp hep mutluluğa sarılma
Ağlamak varken içinden, sen hep gülme
Hüznü bilmeden, mutluluğa ulaşamazsın
Sevdayı yaşamadan gerçeği bulamazsın
Öyleyse, artık sevmek vaktidir
Öyleyse, artık yanmak vaktidir
Ebedi yanmamak için artık korkmak vaktidir.
Ve sonsuzluk, su sonsuzdur hep akar ya
Gerçek sonsuzdur hiç silinmez ya
Sevgi sonsuzdur hep yaşanır ya
Ve bir gün insan taşınır ya bu kiralık dünyadan
Sen de su gibi, gerçek gibi, sevgi gibi sonsuz ol
Ama güller içinde, huzur içinde, karanlıklarda değil...
Taşınır insan hiç istemeden,
Daha toplamadan varını yoğunu
Her şeyden uzak, sevdiğine yakın
Bir çocuk sevinciyle sonsuzluğa uçarsın
Ve o gün gerçekle baş başa kalırsın
İşte o gün oğlum,
Allah yardımcın olsun.