Denemek yetmez
Alabildiğince hissetmek gerekir demiştin yaşamı
Zorla kendini yapabilirsin
İki solukla tamamla
Bir soluk alma zamanını
Ayrı bahçelerin ayrı çiçekleri oldu dert ortağımız
Yapamadım üzgünüm

Beceremeyeceğimi sende bilirdin

Sen sardunyalarla hasbıhal ederek çoğaltırdın ayrılığını
Ben pencere kenarında anılar yeşertirdim
Sokak lambaları apansız sönerdi
Gecenin karanlığında
Resmini çizmeye çalışırken ten ağrılarımla
Ay ışığının yüreğimde anlaşılmaz korkusunun
Sebebi sendin

Olacağını sende bilirdin



Terk etmişsen beni düşünsel
Öldürmüşsen henüz doğmamış sevdayı tinsel
Belki bu nedenle Suna
Uçurum kenarında kardelen yetiştirme gayretim
Bir soluk anında iki soluk alamasam da
Terk edemeyeceğim iki can ile bağlanmışım yaşama
Cesaret edemedim

Düşmemi istemezdin


İST. 04. 01. 10 / 02. 45