Yazdıklarım deneme şiir değil
Aynada kendime bakıyorum sana değil
Bulut dağılıncaya kadar yağmurun ömrü
Islanmak amacım ıslatmak değil
Kar yağışı evvelki gün başladı
Hayalimde kelebek sanıyorum onları
Gerçekte değil
Bu nedenle belki avucuma düşünce ölümleri

İbrahim donarak ölmüş dün gece
Ön sokaktaki apartman girişinde
Gün ışığı şafak vakti geceye düştüğünde
İbrahim’in ölümü gerçek
Tenine değen kelebek değil yorgan hiç değil
Çelişki
Niye kelebeğe benzetiyorum kar tanelerini
Niye yorgana dönüşmüyor kar taneleri

İbrahim öldü
Mahallenin eski bıçkınlarından İbrahim
Atılan her yumruğa sakınmadan uzatırdı yüzünü
Üzülme şiirlerime
Üzülmezsin bilirim tanımadığın birine
Yarın öğle namazından sonra kalkacak cenazesi
İbrahim’in seninle yok ki ilgisi

İbrahim bakma adınla bahsettiğime
Aslında mahalleden ve yaşça büyüğüm
Dün gece donarak öldü
Tabutunu taşıyan dördüncü kişi
Cenaze arabasının şoförü idi
Sen üzülürken yağmurun kısa ömrüne
Biz mezar kazıcısına para bulma derdinde

Gecenin geç vaktinde bu şiir nereden çıktı
Bir tarafta seni üzme kaygısı (habersizsin)
İbrahim’in ölümü (umursamazsın)
Bu ara yazmadan edemedim
İbrahim’in mezarı
Yaşadığım ilçenin eski çöplüğü idi

Kazılırken bir tavuğun aşık kemiği çıktı
Yanında bir gariban giysisinin çürümüş yeni
Ben seni üzmemek derdine düşmüşüm kelebekler uçuyor
İbrahim kefeni içinde üşür mü

İST. 04. 01. 10 / 03. 30