0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1484
Okunma
Uykusuzluk çekerken karaladığım bir iki satır.
Sıkıntı esiri kendime,soramadığım hal hatır
Yazdıklarımı bağlayan elimi saranlar hep nasır
Vuslatımın görünen ömrü sürecek belki bir asır
Yas,tutarım kaçarı yok,bünyem alışkın acıya
Az,solmuş tenimin rengi çalmakta biraz sarıya
Üşümüşüm alev alev yanarken fark edemedim
Gör,tükenmiş kanımın basıncı düşmekte yarıya
Bulduğum yollar attığım adımlara oldukça kızgın
Bittiğim anlar gözyaşının onuruyla pek bir hırçın
Ne yapmalı ya da etmeli ki olmuşum artık bezgin
Vücudu yalnız bırakan hücrelerim başıboş kaçkın
Nakarat
Tehlike içinde rahatlığım olmuş dikkat çeken iş
Hırs dolu beynimin çeneme baskısıyla kırdığım diş
Hepsi de peşimde, ve zor olacak bu yokuştan iniş
Hırs yolu bu indiğim, korkuya kuşkusuyla sabrediş
5.0
100% (1)
