Yine kar yağıyor
Her taraf beyaz mı beyaz
Birazda tipi var
Hava ayaz mı ayaz
Serçeler oradan oraya zıplayarak
Yiyecek bir şeyler bulmanın telaşına kapılmışlar
Artların da çeşit kenar üçgenler bırakarak
İçlerinden biri daha uyanık
Yöneliyor penceremin önüne
Şöyle hafif bir kavis çizerek
İlk keşvini yapıyor
Sonra uzaklaşıyor belliki
Bir parça ekmek kırığı için canından olmak istemiyor
Ama aç durulmuyor
Şansını bir kez daha deneyip
Camın önüne yumuşak bir iniş yapıyor
Başlıyor volta atmaya
Bir oyana bir bu yana
Sonra gözlerini kapatıp
Tek ayak üstün de durma gösterisine başlıyor
Önce sol ayağını kaldırıyor
Tamam diyorum bu benim kafadan
Hemen mutfaktan biraz bulgur dolduruyorum kavanoz kapağına
O hala tek ayak üstü numarasına devam ediyor
Tam camı açıp yemi koyacağım
Göz kapağının birini yarım aralamış beni izliyor
Yine tek ayak üstünde ama
Bu kez sağ bacağını kaldırmış.
Anlaşıldı bu kendi aklınca beni sınamakta
Aldatılmış histim kendimi
Camı hafiften kapattım.
Çıkan sese aldırış etmiyormuş gibi davrandı
Bir taraftan da hafif araladığı gözüyle
Olanları izlemeye devam ediyor
İçimden sana yem yok dedim
İçeri gidip kendime bir bardak sıcak çay aldım
Tam yudumlayacaktım ki
Camın önünden tık tık ardından da
Cik cik cik tık tık tık
Cik cik cik tık tık tık
Sesleri gelmeye başladı
Cama yaklaştım
Büyük bir telaşla yönünü cama dönmüş
Hopluyor cama gagsını vurup karın üstüne düşüyor
Bu kez gözlerin ikisi de açık
Yalvaran gözlerle bana bakıyor
Bak bu benim son gösterim dercesine
Ben hemen camı araladım elimde ki bulguru
Karın üstüne serptim
Başını kaldırdı bir iki gaga vuruşu yaptı
Sonra hızla uzaklaştı
Ben beğenmediğini düşündüm
Aptal kuş diyecektim ki
Yanında 4 yavru ile birlikte dönüverdi camın önüne
Sıralandılar düzgünce
Etrafı kontrol ettiler
Ürkek ürkek bir birine baktılar
Sonra anne kuş yeme gagasıyla vurup
Kuş diliyle bir şeyler anlatmış olmalı ki
Hepsi birden kar içerisine karışan bulgurları bulup yemeye başladılar
Ama anne yemiyordu
O bir kenarda öylece durmuş yavrularını seyrediyor
Bir taraftan da bana
Parlayan gözlerle bakıyordu
O an annemim bizim için yaptıkları gözümün önüne geldi
O da az olan şeyleri bize paylaştırmak ve bizi yaşata bilmek için
Kendisi bir parça alır sonra bir kenara çekilir bakardı
Neden yemediğini sorduğuz da tok olduğunu söylerdi
Sonradan bizden arta kalan olursa onları alır ağzına atardı
Hani toktun dediğimizde
Günah nimet yerde kalmasın diye derdi
Şimdi anlıyorum doymadan
Doyurmanın ne demek olduğunu
Şimdi anlıyorum
Anneliğin ne zor zanaat olduğunu
Bütün annelerin ellerinden öpüyorum
Bu bir kuş
Bu bir kurt
Bu bir fok
Bu bir yılan
Bu bir çıyan
Bu bir goril
Bu bir geyik
Bu bir üveyik
Bu bir çalıkuşu olsa bile
Adını sayamadığım bütün annelere selamolsun
Ekrem MADENLİ
03.02.2010