Bu gece yine karanlıklarımda seni aradım.
Sessiz sensizlikteyim, korkuyorum;
Bu yalnızlığın sonu yok...
Kendimi kandırıyorum
Ve hayalinle avunuyorum;
Baktığın noktalarda bastığın toprakta
Oturduğun koltukta
Sessizce mırıldandığın şarkılarda
Bana dair yazdığın şiirlerde
Seni arıyorum aşkım seni arıyorum
Bir an mutluluğu
Yanındayken hissettiğim gibi hissediyorum
Ve bakıyorum her şey boş...
Yine kendimi kandırıyorum;
Ağlıyorum, ağlıyorum
Ve sensizliğe isyan ediyorum...
Sonra sigaramı yakıyorum
Sevdiğin şarkılardan dinliyorum
Sensiz içmelere kızdığın
Şarabımı içiyorum
Sessiz sensizlikte
Aşkını sevgini yaşıyorum
Hasretin belki biter günler geçtikçe diye
Düşünürdüm hep;
Bitmiyor işte...
Günler geçiyor
Hasretin bin kat daha artıyor;
Günler geçiyor
Sensizlik bin kat daha içimi acıtıyor...
Acılarımı dindirmek için
Yine seni düşünüyorum:
Bana gül bahçemin perisi derdin;
Yanağımı, saçlarımı
İncitmekten korkarcasına
Yavaş yavaş okşardın...
Gözlerime bakardın,
Bir bakışınla
Beni benden alırdın.
Seni seviyorum dediğimde,
Susardın;
Sonra elimi tutup
Sen hayatsın, perimsin derdin...
Şimdi
Hayalin, anıların, şarkıların, şiirlerin
Ve sessiz sensizlikte yaşadığım
Aşkın ve sevgin kaldı...
Bak yine,
Sensiz içmelerime kızdığın
Şarabımı yudumluyorum,
Seni arıyorum, arıyorum
Ve korkularımın gerçek olduğunu anlıyorum:
Sen artık yoksun aşkım
Bundan sonra da hiç olmayacaksın.
Çünkü sen benim ulaşılmazımsın
Ulaşılması zor bir uzaklıktasın…



Yaren ATEŞ