ÂŞIK-MAŞUK

Benim gibi acemi her aşığa
Mutlak gerek vefasız bir maşuka
Yok değilse kolay kolay diyemez
Aklı dolanmalı bir sarmaşığa

Uzun saçlıların işleri kolay
Onların başında yok böyle olay
Onlar yalnızca yemek için
İhtiyaç duymaktadırlar bir kaşığa

Şu bigâne tutumuna baksana
Aklı ermez öyle fazlaya noksana
Yer-içer, güler-geçer, konar-göçer
Karışmaz etliye-sütlüye, bulaşığa

Fazla kafa yormaya gelmez
Ondan fazlasına da aklı ermez
Aklı kıt sandığın bakıyor ki
Bu işler benziyor pek dolaşığa

Bin ihlâsla tutturursun bir tay da
Kıymet bilmeyene desen ne fayda
Bir lafla hepsini yerlere vurur
Çevirir kalbini delik deşiğe

Âşık sazda sözde aşkı ararken
Hayalinde yar zülüfün tararken
Koşarken maddenin özü peşinde
Razı olmuş haspam yavan-yaşığa

Sen o kadar ona aşkı söyle ki
Senin dediğine o diyor ne ki
Onun ilgisini çekemezsin sen
O gönlünü kaptırmış bir koşuğa

Sen ona söylersin bülbülden gülden
Nağmeler dizersin bir sürü telden
O geniş sofalı büyük bir evde
Ninni söyler durur boş bir beşiğe

Neden sonra içi belki kabarır
Ne yazık ki saçı, başı ağarır
Hasretle anarak eski günleri
Gaydayı uydurur yelve teşiğe

Ama sevdaların geçmiştir demi
Vuramadı kimse zamana gemi
Artık biten bitmiş, giden gitmiştir
Oturup da ağlar kuru eşiğe

İhsan POLAT 29.01.2010 İspir