EGONYA

Dağlarda kar gönlümde yar efkar efkar efkar
Biteviye bu ufunet yok bitesi ne gün gelecek bahar
Korkuları insanın sevdiklerinin bakiyesidir
Hiç uğraşma vazgeçsen de çıkmıyorlar içinden
Dışarıda uğultu var sanki dünya göçüyor
Dağdağalı bu dalgalar tahayyülü içiyor
Kayıtsızlık kayda geçti değişmez kanun oldu
Faydası yok ey yığınlar bu ahenksiz debelenişin
Ancak ölüm alır bizi dünyalık zebanilerden
Hesap kısmı daha çetin olsa bile bilmiyoruz
Dünyanın bu kör vaktinde hercümerç bütün mana
Çıkarsamalar hodbince değil insandan yana

Ah duyulsaydı bir kağnı gıcırtısı arayı böler gibi
Sanki öbür elemden bir türkü söyler gibi
Lakin çok zor artık eski zamanların yankısı
Ne türküyü bulmak mümkün ne de türkü seveni
Herkes ancak tutar olmuş egosunu öveni
Böyle iken bilmek mümkün mü dür iyi nedir kötü ne
Yerleşkeler bile yerleşik değilken bu şehirde
Fasit bir kısır döngüde kırışılır avantajlar
Kimse emin değil önceki günün ne götürdüğünden
Ya da sonraki günden ne beklediğinden
Karıncanın rızkı gözde gök yarılsa uman yok
Herkes kendi gemisinde hiçbirinde dümen yok

Evet, çalıyor siren kaçıyor tren raylar eriyor
Kurulmuş beyinler heyecanla hezeyanla sıraya giriyor
Oysa dönüşü yok dönüşü şok bu yolun
Helezonik çizgiler belirmemecesine kayboluyorlar
Çok yakında tutacak tüm uyuşmuşların dibi
Tencerede kaynatılmış yeşil kurbağa gibi
Zora giden şeyler hora giden şeyler vardı bir zaman
Şimdilerde bakıyorsun ya hepsi hoş ya hepsi boş
Akıntıya koyuverdik yüzdüğümüzü sanıyoruz
Soytarılıkla övünüp erdemlerden utanıyoruz
Dağlarda kar gönlümde yar efkar efkar efkar
Biteviye bu ufunet yok bitesi ne gün gelecek bahar

İhsan POLAT 13.12.2018 İspir