EGONYA
EGONYA
Dağlarda kar gönlümde yar efkar efkar efkar Biteviye bu ufunet yok bitesi ne gün gelecek bahar Korkuları insanın sevdiklerinin bakiyesidir Hiç uğraşma vazgeçsen de çıkmıyorlar içinden Dışarıda uğultu var sanki dünya göçüyor Dağdağalı bu dalgalar tahayyülü içiyor Kayıtsızlık kayda geçti değişmez kanun oldu Faydası yok ey yığınlar bu ahenksiz debelenişin Ancak ölüm alır bizi dünyalık zebanilerden Hesap kısmı daha çetin olsa bile bilmiyoruz Dünyanın bu kör vaktinde hercümerç bütün mana Çıkarsamalar hodbince değil insandan yana Ah duyulsaydı bir kağnı gıcırtısı arayı böler gibi Sanki öbür elemden bir türkü söyler gibi Lakin çok zor artık eski zamanların yankısı Ne türküyü bulmak mümkün ne de türkü seveni Herkes ancak tutar olmuş egosunu öveni Böyle iken bilmek mümkün mü dür iyi nedir kötü ne Yerleşkeler bile yerleşik değilken bu şehirde Fasit bir kısır döngüde kırışılır avantajlar Kimse emin değil önceki günün ne götürdüğünden Ya da sonraki günden ne beklediğinden Karıncanın rızkı gözde gök yarılsa uman yok Herkes kendi gemisinde hiçbirinde dümen yok Evet, çalıyor siren kaçıyor tren raylar eriyor Kurulmuş beyinler heyecanla hezeyanla sıraya giriyor Oysa dönüşü yok dönüşü şok bu yolun Helezonik çizgiler belirmemecesine kayboluyorlar Çok yakında tutacak tüm uyuşmuşların dibi Tencerede kaynatılmış yeşil kurbağa gibi Zora giden şeyler hora giden şeyler vardı bir zaman Şimdilerde bakıyorsun ya hepsi hoş ya hepsi boş Akıntıya koyuverdik yüzdüğümüzü sanıyoruz Soytarılıkla övünüp erdemlerden utanıyoruz Dağlarda kar gönlümde yar efkar efkar efkar Biteviye bu ufunet yok bitesi ne gün gelecek bahar İhsan POLAT 13.12.2018 İspir |
Haz alarak okuduğum şiirde iyi bir kurgu ve anlatım mevcut…
Çok çok güzel bir şiir, okuyanı etkileyici ve dokunaklı…
Şiir güzellikler sunar…
............................................ Saygı ve selamlar..