siir,
cocuk ve kardelenler,
sonsuz hüzün...

icim titredi yine dizelerin de.


sevgimle, hep...

YILDIZ

Çok güzel bir şiir..
Şair,Tanrı'nın yarattığı,
Kağıt ve kalmeden olma bir çocuksun sen
Hiç büyümek istemeyen....Tebriklerimle

üşü yüreğim üşü,
bak dışarda kar yağıyor...

hüzündü şiir/saygı ile

Güzel bir şiirdi Aysu Hanım. Kayıp çocuklar maalesef devletin ve toplumun bir sorunu.
Ancak kim ne kadar duyarlı tartışılır. Yaşam koşullarının gittikçe kötüleştiği, duyguların körleştiği bir ortamdan çocuklar da fazlasıyla etkileniyorlar.

Tebrikler duyarli şair yüreğinize.
Saygıyla selamlar.

esti karayel
dağların arkasından
kapattı güneşin yüzünü
sümbüllere


bu mevsim gökyüzü
sarı benizli
bu mevsim doğanın tüm kristalleri
gri renkte


kalbimin orta yeri ölgün
giyimsiz dağlar
asılır yüzümde kardelen sancısı
üşür içimde çocuk
şekersiz .


sevgili aysu,

şiir bir bütün olarak başarılıydı.

saygımla.

bu mevsim gökyüzü
sarı benizli
bu mevsim doğanın tüm kristalleri
gri renkte


kalbimin orta yeri ölgün
giyimsiz dağlar
asılır yüzümde kardelen sancısı
üşür içimde çocuk
şekersiz .


Özgün bir şiirdi.
Duyarlı gönlünüze selamlar.Sevgimle...

esti karayel
dağların arkasından
kapattı güneşin yüzünü
sümbüllere


bu mevsim gökyüzü
sarı benizli
bu mevsim doğanın tüm kristalleri
gri renkte


kalbimin orta yeri ölgün
giyimsiz dağlar
asılır yüzümde kardelen sancısı
üşür içimde çocuk
şekersiz .

Güzeldi şiiriniz.Tebrik ederim.
Saygı ve selamlarımla.

kalbimin orta yeri ölgün
giyimsiz dağlar
asılır yüzümde kardelen sancısı
üşür içimde çocuk
şekersiz .

TEBRİKLER.

bin küsur çocuk kayıp... çoğu kız çocuğu...
aşk kayıplarıyla uğraştığı kadar ve gözyaşı döktüğü kadar bir çocuk için ağlamaz mı insanlar
ağlıyorlarsa
nerede bu çocuklar
kimler çalıyorlar...

öyle kızıyorum ki annelere...babalara
bu çocukların o yaşlarda
kendi başlarına
parklarda bakkallarda yollarda ne işleri var...
bu kadar ucuz mu dünyaya getiriliyorlar...

başlarından savıyor sonra da ağlıyorlar

bazı tövbeler dikiş tutmaz oysa...


Allah korusun çocukları ana babalara bırakmadan ipin ucunu
ve
çalıp kaçanlarda Allahından bulsun...

gerçekten şiirdi


mavi bir gökyüzüyle
gri bulutların arasından sızan sevgili
tut ellerimi
umut yüklü gülüşler düşür yarınlarıma
herkes seni yazsın
biz çalsın sokak çalgıcıları
oluk oluk aşk aksın damarlara


hep şiirle ve dostça :)

Demin çocuklu ve şaşkın bir şiirin dibinde yeterince yitirdim kelimelerimi ama hâlâ yitirebileceğim bir şeylerim var ki; sigaram ve giyotinim mesela;

mendilimi de 'tıp ..tıp..' diye damlayan kana hibe ettim..

Evet, bir çocuğun kimsesizliği anlaşılabilir demiştik, evet binlerce çocuğa gebe bir şiir kırık-dökük kelimelerden olabilir demiştik, pekala anlaşılabilir bir şeydir..ama kimsesiz ve zemheri ölümlerle yitmeleri anlaşılır bulunmamalıdır.. Kimsenin çocuk ölümünü kabuledilebilir bulması analışılır değildir..Zeynep dediğin bir kayıp hikayesi olabilir ama bir dere kenarı ölümü olmamalıdır..

Edip Cansever'in şiiri hücum ediyor beynime akşamdan beri, "boynu bükük duruyorsam içimden öyle geldiği için değil" diyor şiir çocuk ama "insan yaşadığı yere benzer" diye devam ediyor.. Şimdi yaşadığımız coğrafyayı seyrediyorum kuşbakışı; dağı dağ, toprak'ı toprak, denizi deniz, şehri şehirdir amma insanı yitirmiştir bir çok hasletini.. Erdem ve insanlık hikayelerde kalmıştır..

Ve Şiirdeki çocuk devam ediyor '' resimler : eskiden beri '' ölümler de diyorum ölümler de..

Şairi ve çocuğu yaralı toplumların yarını nasıl aydınlansın..
çocuklarına, ölü ve yitik çocuklarına şiir yazan şairleri varsa bir halkın acısı büyüktür.. yaranın büyüklüğüne dikkat edilmelidir oysa..

Toplumbilimciler, doktorlar, bürokratlar, askerler ve polisler..analar ve ababalar, abiler ablalar bir şeyler yapmalıdırlar..

Çocukluk önemli bir geçiş dönemi olmadığı gibi, çocuk önemsiz bir uzvu değildir bir toplumun, bilakis kalbidir; gözüdür..

Konunun bir de felsefi ve psikolojik bir boyutu vardır ama onu da vakıf olanlar yapar ve fakat o kadar duygusalım ki akşamdan beri, haber saatinden bu yana daha doğrusu..

Neyse..

..gülümser ve adresinde yaşayıp giden, yitmeyen çocuklu yarınlar..

"Kimsesiz hiç kimse yok, her kimsenin var kimsesi
Kimsesiz kaldım yetiş, ey kimsesizler kimsesi."


Fuzuli'nin bu eserini hatırlattınız şair


kimseniz olur mutlaka
hem şair, hem abla ise
ayazda kalmaz düşleriniz
hatta şekersiz kalmaz içinizde
çocuk...


şiir için teşekkürler şair
selam ve saygıyla