Beni bende tuş etti yenilgimi inkârım
Tutulmuştum öylece o efsunlu nazara
Savruldu dimağımda azat olan efkârım
İçimdeki savaşı teslim edip hazara
Besmeleyle indirdim yokluğunu mezara

Sadakatin dostuyum riyanın yabancısı
Özüm nârında yanar gönlündeki mabette
Bir an evvel kesilsin evhamının sancısı
Ezelden süregelen değişir mi ebette
En az şimdiki kadar seveceğim elbette

Nefes nefes can verdim yaşamadım fütursuz
Saklandıkça kendimden sana çıkar her nişan
Cemalin gözlerime perde çeker destursuz
Gecem uykudan mahrum rüyalarım perişan
Gaipten gelir sesin irademe karışan

Anlaşılmayı bekler mahremindeki esrar
Buhranda benliğinin takdire şayan cengi
Çağrıların içinde bitmek bilmeyen ısrar
Her dem maviye çalar umutlarının rengi
Bulunmaz yeryüzünde merhametinin dengi

Derdinle şifa buldum dermanında kanadım
Uymaya ant içmişim vefanın tüm şartına
Beraberce yürüdük vuslata adım adım
Çileleri yükleyip sabrımızın sırtına
Hiç durmadık çıksa da binbir çeşit fırtına

Ne şevkimde kırılma ne azmimde bir telaş
Sana yalnız sevgiyi huzuru vadederim
Hasretin emaresi gözlerimde kızıl yaş
Gece gündüz duamda ismini yâd ederim
Hayaline sarılıp ruhumu şad ederim

İsmail Koray Şimşek