Sıyrılırken aladağlardan dar zamanların kara günleri
tünerdi matem notalarıma dağ bülbülleri
Nağmeler mitolojide su gözelerinde
insafına kalırken saz düzenim ruhların
En nadide besteyi yapardım düşlerken seni
diz çökerdi senin şarkına asrın ejderleri....




Ramses’ler gizem üflerken ocaktaki son köze
sedir uğultuları çığlıklarla ilham sunardı bize.
Gece;yavaşça bittiğini sandığında
genede tellere tasvirlerdim seni
Olimpos karanlığında...



Şahlanırken içimdeki Seyfizülyezenler
o notalarki;her noktası bir ömür olduğun bilmezler.



Sığarken Gordion düğümleri kafesine sazın
sığmazdı Mahmut’un ulu defterine sızım.
Çözemezdi hiç bir kul biliyordum acını
İskender bileye dursun kılıcını.


Gönlündeki köşkünü kıskanırken Veysel’in
ya gel otur bendeki İsmail’lin tahtına
yada;ağı olsun ab-ı kevserim....



Varış; varmamakmış aslında sana
tanrı ateşler koyarmış etna kuluna
Ondandırki biz;yalnız çıkarız
o son divana...... Kasım.