Uçsuz bucaksız bir hayat besliyorsun gözlerinde.
rüzgara bırakmışsın avuntularını.
öyle hırçındın ki,sanırsın kıyamet kopar...
her taraf velveleye verilmiş...zamansız bir sonbahar
ansızın çıka gelir,doğayı soyar.

gitmeye susamıştın, gidecektin biliyordum
avuçlarında fırtınalar,üzerinde yeller esiyordu.
göçüp gidiyordun sen,
gözlerin tapınak oluyordu.

gidişini yalan yalnış sezmiştim
sen gidiyordun..ben
gelememiştim.

ayrılık cehennemi alı koyunca bedenimi
rızam olmadan yakıyordu beni diri diri
bi yanım sitemli...bi yanım günahkar abidesi.
yalnızdım artıksensiz geçmekte olan bu ayrılık mevsiminde.
haykırıyordum adını ve çığlıklar koparıyordum
sen yoktun gidiyordun
ben gelemiyordum.

ve şimdi bende gidiyorum uzağa,çok uzağa
senin olamayacağın diyarlara.
bu son gidişim gelemem biliyorum
ben gitsem dahi senide içimde götürüyorum.

ben giderken bu soğuk kentten
senin yalnızlığın ısıtacak içimi biliyorum.