19
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
3367
Okunma

O zamanlar Fen Lisesi öğrencisi iken,
Şimdi Kimya Mühendisi olan,
İlk göz ağrıma…
2002’de yazdığım küçük bir deneme...
Hoşgörüsüne sığınarak yayınlıyorum.
Hep mutlu ol,
hep mutlu kal.
Seni çok seviyorum canım kızım.
Kızım Damla’ya
Başında kavak yelleri
Eserken hep nazlı nazlı
Yeni sevdaya bulaştın
Mavi gözlerin hep yaşlı
Dersler de senin neyine
Varken telefon elinde
Gelsin çeşitli mesajlar
Gitsin cevaplar kime ne
Kimin umurunda dersler
Gırla gitsin eğlenceler
Çalış ha çalış, hep çalış
Ne olur bu işin sonu
Olacaksın sen sonunda
Zir zop üniversiteli
Boğaziçi, İTÜ, ODTÜ
Ne fark eder ki KTÜ
Sanki var mı hiç birinin
Diğerlerinden bir farkı
Tıpkısı olmasalar da
Hepsi birbirinin aynı
Asistan, doçent, proflar
Hepsi birbirinden çoklar
Ellerinde not tehdidi
Koşturur peşinden sizi
Alamazsan altmışbeşi
Verilmez bitirme tezi
Suya düşerken hayaller
Bahara kalır bak umutlar.
Günay Özdemir
Zonguldak / 2002
5.0
100% (7)