Her insan gibi,
Bende payıma düşene dilemiştim...
Bir avuç sevgi koymaktıya cebime,
Onuda beceremedim...

Opera sahnesinde kalan sessizliğimden,
Ben suçluyum sadece...
Martılara aldanan bendim;
Onlar söylemişti kanatlarını hiç kapatma diye...
Öyle yaptım ya hiç kapatmadım sana kollarımı...

Pencerene her gece usanmadan kanat çırpıp,
Buğulu camlarına yaslandım...

Yağmur altı duraklara kalan ıslaklığımdan,
Ben sorumluyum...
Şemsiyeci amca yönlendirmişti beni;
O söylemişti şemsiyeni açık tut sürekli diye...
Bekliyordum ısrarla geldiğinde ıslanmaman için...

Bir umutla kaçırıyordum otobüsümü,
Gözlerinle güne başlamak için...

İki biletle seyrettiğim sinema filmlerinden,
Ben suçluyum...
Kendime telkini ben vermiştim en sevdiği aktör diye...
Saklıyordum patlamış mısırını vermek için...

Filme daha girmeden ara veriyordum,
Gelirde beni göremezsin endişesiyle...

Sitem için hakkım olmazdı,
Bana kim demiştiki seni delice sevmemi;
Gözlerinin yalancısı oluvermiştim ansızın...

Kirpiklerine aldanan,onlara anlamlar yükleyen bendim...
Çekim alanına girmiştim kendime hesapsız,
Şimdi bedelini de ödemek zorundayım değil mi ?

Peki ben bu kadar suçu işlerken sen neden ? Sustun;
Düşündüren bakışlar attığımda neler hissediyordun ?
Sonu olmayan bir romanın kahramanı mı ? Olmaktı dileğin...

Baştan beri tek bir cevap hakimdi bu aşka;
asla beni sevmeyecektin ve ben seni daima bekleyecektim
Sana ayırdığım zaman ve düşlerimden
Sadece ben sorumluyum ve suçluyum.
işte bu yüzden seni her gün biraz daha çok seviyorum...