SÖZÜM: “DİN”DEN GEÇİM SAĞLAYIP TA “DİNDÂR” OLAMAYANLARA…!

(SARICAKAYA-29.12.2008)

Ana yakar tanayı;
Şerre açar vanayı;
Vîrân eder hanayı;

Ana-tana yakışır;
Nâra doğru akışır..

Marketler olmuş mabet;
Tüketimse ibâdet…
Namaz- abdest mi? Âdet…

Gözler- raflar bakışır;
Tapulu mal kokuşur..

Huşû ile tavaflar;
Sanki “Kâbe” kavaflar. (Kavaf: Ayakkabıcılar)
Omuz-omuza saflar…

Ana-ata çekişir;
Îmanları pekişir…

Dinle îman ağızda;
Kalbin gözü boğazda,
Din kardeşe buğuzda;

Kadın ere çıkışır;
Karın safra söküşür…

Zikir, fikir satılık;
Riyâ, kibir, katılık…
Amel mostra çatılık;

İçi-dışı takışır;
Din pazara çöküşür…

Dincide din sermaye;
Ay başı hesap gâye..
Takvâya vermez pâye..

Fikir-zikir çakışır;
Dinci-dindar kakışır…

Dinci olma; dindâr ol!
Cancı olma; candâr ol!
Hancı olma; handâr ol!

Dinci- cancı tokuşur!
Kuzgun leşe çöküşür…

İstikâmet ektim ben;
Dincilerden çektim ben;
Tokoz yedim; sektim ben…

Dünyalıklar tıkışır!;
Hesap şaşar, sıkışır!

Dallı Mustafa her yaz;
Sıcakta buldum ayaz;
İçler kara dış beyaz…

Dilde dinler şakışır;
Kartlar ekstre döküşür..!


Mustafa SUNA
Sarıcakaya İmam-Hatip Lisesi Meslek Dersleri Öğretmeni/ESK.