(SARICAKAYA-08.04.2008)

“Oğlanla kız halaşa;
Babada yok telaşa,
Anne atar ataşa;
Dertleri bizim başa..

Anne atar ataşa;
Dertleri bizim başa..

Dünyalığı kayıran,
Testle tostu buyuran,
Hak yolundan ayıran;
Doğuranla doyuran… (Doyuran: Baba)

Gençler ellerde maşa;
Dertleri bizim başa…

Yüz Çarşamba pazarı!
Davet eder nazarı..
Hayalı yüz kızarı;
Ne zalımmış yazarı;

İşkence etmiş kaşa;
Dertleri bizim başa..

Cemleri görmez sofra..
Ağızda Samsun, Bafra..
Karınlar dolu safra,
Avratta bitmez tafra;

Zehiri katar aşa;
Dertleri bizim başa..

Laflar geçmez bayana,
İstek sayan-sayana;
Bütçe nasıl dayana?
Evlat dönmüş çayana;

Ay başı hesap şaşa;
Dertleri bizim başa..

Genç odası: odalar;
Evden kopmuş adalar;
Erişmiyor sadalar;
Sevgi nasıl tadalar?

Bakışlar içten dışa;
Dertleri bizim başa..


Sekiz biter; O-Ka-Se,
Lise sonda Ö-Se-Se,
En son duvar Ka-Pe-Se;
Yolculuk son nefese;

Yıl uzar otuz yaşa;
Dertleri bizim başa..

Gelir düğün alayı..
Tezce geçer bal-ayı;
Var mı işin kolayı:
Ana-ata olayı;

Hayaller çıktı boşa;
Dertleri bizim başa..

Tost-test ile büyümüş,
Dershanede uyumuş;
Gerçek hayat buyumuş;
Hazır yemek huyumuş;

Mutfakta nasıl koşa?
Dertleri bizim başa..

Yatak, yemek hep tasa;
Eş eşe surat asa;
Bal-aylar dönmüş yasa;
Ayrılık çöker usa…

Boşanmak gider hoşa;
Dertleri bizim başa..”

Diye-diye yaşlandık,
Günü geldi haşlandık,
Meyvemizle taşlandık,
Göz yaşıyla aşlandık..

Sabrımız taştı-taşa;
Dertleri çaldık tuşa!
*
Kalem, “Dallı”yı dillet!
İflah olmaz bu illet..
İllete düştü millet..
Korkarım sonu zillet…

Her dert kendini aşa;
Derdimiz yeter başa..

Mustafa SUNA

Sarıcakaya İmam-Hatip Lisesi Meslek Dersleri Öğretmeni/Esk.