Varlığınla başlayan bir günün
yokluğunla başlamasına alışamadım
aklımda olduğunun yarısı kadar
yanımda olsaydın Hiç sensiz kalmazdım...
sensiz geçen geceler kadar çaresizim
dudakların benliğime ben katarken her gece..
artık sen yoksun kollarım da neye yarar..
sensiz geçen her bir gün benden birazdaha eksiltiyor..
hayat bir darbe atarken bana sen de çaresiz sensiz bıraktın..
her baktığında gözlerinde kaybolurken o karanlıkta..
bırakıp gittin beni..
yokluğun bende demir parmalıklar ardında geçilmez bir duvar oldu..
ne olur gel geri tenin kokusu bedenini sarmışken sarıp sarmala beni..
bu soğuk akşam vakti ,sen yoksun gözlerin,bedenin ,hiç birşey yok..
yapayalnız çaresiz kaldım..
giderken bir elveda bile demedin ..yüzüme bakmadan çekip gittin..
ne halde olucağımı tahmin edemedin belkide..
ama şuan sen yoksan hiç birşey yok ve olmayacak.....