geçerliliğini yitirmiş bir gerçektir elinde tuttuğun
adres hanesinde seni unutmuş insanların isimleri
artık kimse kimseyi anımsamıyor eski yarasından ötürü
senin fidan ektiğin yerlerden bir orman göçtü
hangi kuş vurulacaksa ona göğüs gerersin sen
hangi düş kırılacaksa ona tutunursun sen
ve ertesinde bir karınca misali hep o bereketli tohumun peşinden
gidip bereketli topraklar ararsın

yanarsın bir ikindi itirafında
yanarsın ayaklarından yol akar
sövülmez dualarım alın yazgısı
oyuklarım sana kaçak barınağı
saklamak namertliğini boynumun borcu

salkımını ver bana yeter, azap üzümlerinin
evi yanmış bir bağ olsun yüzüm gözüm
hangi gönül kalacaksa onu kovarsın sen
derttir demişler şairin yarasının devası
kırk ayağınla koş yaralı kelimelerin ardından
ölümle başladı alfaben
kulağında ayrılık hikayen

yüzyılıma bir ağıt gibi düşen insan
perili köşk nerde (ki zaten masal zırvasıdır bildim bileli)
nerde kanatlı düşler ( senin öldürdüklerin değil)
yıldız avına çıktığım zamanlarda okladığım asuman
üfle gözlerime şimdi sende bıraktığım küllerimi
biliyorum tutunsam kırılacak bu düşte
tutunmasam ölü bir kuş olacak kalbim göklerde

hangi bulut güneşin yolunu kesecekse onu örtünürüm ben üstüme
ve ertesinde bir karınca misali hep o bereketli tohumun peşinden
gidip bereketli topraklar ararım kavlime