4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
977
Okunma
kirlettiğin düşlerim
arınmıyor ne kadar yıkasamda
ve ne kadar yıksamda
daha sağlam olmuyor yalnızlığım.
Sen; ağladığım ilk adam
ben; dokunduğun ilk yaprak
sonbahardan önce düştüm kollarından
hüzünden sarararak.
Açık denizler bile
kapatamadı acılarımı
ve ben en çok onlarla konuştum
açık açık.
Sen ağladığım ilk adam
duruyor mu hala yüreğinde
unuttukça kanayan yaram.
Şarap rengi bir sevişme
akıp gitmişti yatağımdan o zaman
bir çığlık batmıştı gözbebeğine
ipekce sarmıştım yalnızlığını
bembeyaz bir örtü gibi bedenimle.
Yüreğimle yazı tura oynadın
Tura çıktı, sen kazandın
Kadınlığım darmadağın...
5.0
100% (3)
Cevap Yaz