K A R D E L E N

Zemheri soğuğunda güzelleşen,
Cesaretin anıtı Kardelen,
Vatanın Taşeli Torosları,
Zirvenin gizemli yamaçları,
İlkbaharda yaprakları yemyeşil,
Kar beyaz üstünde çiçeğin oyalı mendil.
Benliğini, özünü yakan güneşi sevmen,
Bir nefeslikte olsa, güneşte durman,
Sevmezsin özünü yakan ateşi,
Cesaret güzelinin bulunmaz eşi,

Yaz boyu kara toprak altı sarayın,
Dere, tepe aramakla bulunmazsın,
Sessizce yatarsın güzellik uykusuna,
Çok çileler çekilir, emek verilir yoluna,
Güz gelince doğayı kaplar bir hüzün,
Sarayda uyanışın başlar güzün,
Kırağı düşüren hava topraktan ninniyle uyandırır,
Siyim siyim yağan yağmur özüne kan dır,
Özüne çekersin dem dem buzlu havayı,
Taşeli’nden başka yerde bulaman yaşamsal dünyayı,

Zirvesi pare pare dumanlı dağlar,
Sırdaşın, can yoldaşın Sedir, Köknar,
Ormanın uğultusu canına bozlak türkü ,
Gönüllere mutluluk zerkeder her türlü,
İncecik yapraklar Tezene’nin saz teli,
Dağın zirvesi, Ovanın düzünü çınlatır lirik ezgi,
Kavelyen rüzğarla dans edersin, severek özgürce,

Ayazı emip çekersin yudum, yudum yaprağa,
Minnet etmen asla kapkara toprağa,
Tomurcuklar bembeyaz kar gelinlik örtün,
Yaprağında canlanan Ayaz geceli güzelliğin,
Üşütmez, zarif upuzun incecik belini,
Mahşere kadar beklesen de gelmez Hercai,
Yaradan huzurunda boynun bükülür, kalır öyle,
Sevginin evrensel dili, hoşgörü böyle,

Saygınlık abidesi, gülen gözlerin apak,
Kalbi şükran masumiyetinle doğaya bak,
Severek koparırlar ansızın dalından,
Bilinmeyen aleme üzülerek gidersin mekanından,
Gelinin elini süsleyen mutluluk buketi,
Sevenlerin gözünde sönmeyen sevgi seli,
En sonunda kendini bulursun, vazoda,
Yürekten sevenler uğurlar sonsuzluğa,
Özgürlüğün sevi esintisi Kardeleni severek.
Mart-1999
Süleyman Yıldız
(Lemos 5303)