Bak ellerine benler bulaşmış
Senide kirletmiş
Benler çığrından çıkmış
Nefret edıyorum heryerde
B
E
N
Görmekten


Ben otur şöyle karşıma iki lafın belini kıralım
Doldur birer kadeh yıllanmış acılardan
Korkmadan iç mahsende çok var bunlardan
Alışmalıyız artık yalnızlığa



Ne zaman seni düşünsem
Yağmur düşüyor bu şehrin üstüne
Ne zaman seni özlesem
Karabulutlar çöküyor üzerime
Ben sen diyorum
Benler tükeniyor yüreğinde
B
E
N
Nekadar çaresizim



Geceyi özluyorum
Susmalı artık bu şehir
Kapanmalı tüm ışıklar
Ve üstü örtülmeli tüm kötülüklerin
Geceyi özlüyorum
Gündüzün renkleri
kör ediyor gözlerimi


Zahmet verme kimseye
Son duanı kendin et
Kendin vur ayağının altındaki sandalyeye
Sallansın gövden boylu boyunca selvide
B
E
N
Sen olmalısın yalnız yaşıyanlara ibret



Yüklemlerin alınmış sen ta ufacıkken
Anlamsız doğmuşsun anarahminden
Boşa cabala anlam bulamzsın kendine
B
E
N
Ne talihsiz insansın sen



Sıfatın olmadıki bir gün tamlayanın olsun
Pembe düşlerle anca kendini oyalarsın
Bir sorsan sen kimsin necisin
B
E
N
Sen sadece hayallerinle yaşarsın


kırık_kalem