BİLEMEM


Bir yolun başında buldum kendimi
İNİŞ de var YOKUŞ da var bilemem
Karar verip seçemedim mevsimi
YAZ’ı da var KIŞ’ı da var bilemem

Dünyanın sırrına akıl yoranlar
Bilmek, çözmek için soru soranlar
Dört yanımda hakkın kulu insanlar
EĞRİ de var DOĞRU da var bilemem

Kimim, neyim, hesap ettim çapımı
Yıkılmaz sanarak kurdum yapımı
Dost diyerek açtım gönül kapımı
İYİ de var KÖTÜ de var bilemem

Turab oldum ayaklara serildim
Herkesi ben kendim gibi bilirdim
Dostun bahçesinden içeri girdim
GÜL’ü de var DİKEN de var bilemem

Gönül bahçemize ekmeyiz darı
Her türlü çiçek var yeşili sarı
Gelip kondu gülümüze bir arı
BAL’ı da var ZEHR’i de var bilemem

Gücüm yerindeyken güler geçerdim
Bir fıskeyle ne engeller devirdim
Yaşamı hep böyle renkli bilirdim
SİYAH da var BEYAZ da var bilemem

Yaşam bir merdiven biz hep tırmandık
Çırpındık didindik buraya vardık
Bundan ötesi yok öyle inandık
ALT’ı da var ÜST’ü de var bilemem

Kervanım duruldu yola gitmiyor
Hiç bir durak dost iline varmıyor
Kimileri selam bile vermiyor
HAKLI da var HAKSIZ da var bilemem

Koşturup terledik günde güneşte
Bazen çıra gibi yandık ateşte
Herkese biçilmiş bir ömür işte
AZ’ı da var ÇOĞU da var bilemem

Kaldırdım elimi yine duaya
Bir türlü hesabım girmez hizaya
Hep aynı noktada durmaz ki dünya
GECE de var GÜNDÜZ de var bilemem

Bir umut bekliyor insan yine de
Bir ses duymak ister yalnız gecede
Sanki bir ışık var yolun üstünde
UZAĞI var YAKINI var bilemem

Dönüp baktım hayat tarümar olmuş
Gülistan bahçeme baykuşlar konmuş
Derdimin dermanı Lokman’a kalmış
YAŞAM da var ÖLÜM de var bilemem

Kalkar kervanımız yola dizilir
Dost kara toprağa kabir kazılır
Sevabımız günahımız yazılır
KALEM de var SİLGİ de var bilemem

Hüseyin kısa kes bence sözünü
Aldın gidiyorsun işte közünü
Herkes anlar mı ki işin özünü
CAHİL de var KAMİL de var bilemem