Yükselince nebi ansızın bir gece yarısı
Bir esrarın sonsuzluğu açılan ebedi kapısı

Yarılır estergonda zincirler
Sensiz tavında çelik kesilir demirler

Adı meşhur kuşlar taşır sırrını
Ebabilde sukut, baykuşta gece zılgıdı

Cezzarın yeleli aslanları sana nazar eyler
Teyfikten beste akıtır hoş sedalı neyler

İnci kesilir damlalar rahmet gözünde
Eski zamanlardan kalma ağıtım yüzünde

Yine sana çevrilir eller kanla da dolsa
Bir ferahsın, nasibinden ebreheye ateşlerde kalsa

Günler açar her dem mah yüzünde
Cenazeler dizilir önüne bir tan dönüşünde

Cümle çiçekler aksinden alır alını
İncidir tanelerin zehir kestirir arının balını

Kurak çöllerde hasretli bir damla
Arıyor matarasını hızırdan kalma

Ömürden tek güne hasrettir ölüler
Bir nefes verilse senden, vahalara döner yavuzu olmayan çöller

Zamanda zaman örer hak işi
Kanlı bir ordunun sana dönünce okları tutuşur ölümler ateşi

Eyvah kuşlukta kuşkuya düştü uyku
Seninle dolu, ağlıyor bir daha yusufu göremeyen kuyu

Zamanlar gelirmiş zamanlar geçermiş
İsmail de zemzemi senden içermiş

Ak kuşlar galebe çalınca kara kuşlara
Göğsünden süzülür nev baharlar çetin yokuşlara

Issızlığında ürperir vücutlar, kabrin
Senin en sığ yerin dehlizlerden de derin

…
Yükselince nebi ansızın bir gece yarısı
Bir esrarın sonsuzluğu açılan ebedi kapısı
Sema…
Sezgin tozlu