0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1087
Okunma
Ruhumun en loş zamanlarında eskittim geçmişi
Işıkların sönük olduğu yerlerdi meskenim
Ne zaman seni düşünsem
Ağlardı yüreğimin bir köşesi
Ve zaman geçtikçe eskiyordu düşüncelerim
Yürürken öğrendim acıyı,
Ufku karanlık sokaklarda
Paylaştım yalnızlığı yalnızlığımla
Bilmiyordum sanki kendi benliğimi
Olmuştum artık ben, kederin kendisi.
Ağlamaklı gözlerimde son damla oldun bugün
Seni düşündüm yine
Yüreğim titredi, sineme bir ok saplandı
Seni gözlerimin önüne getirdiğimde
Benden vazgeçtiğini anladım bugün
Ve gözlerim gözlerinin önünde
Sevilmeyi bekledim.
Yalnızlığımla acıya yürüdüm
Yalnızca seni sevdim
Ve ben, senin de
Beni sevmeni bekledim.
1998
