0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
956
Okunma

Bana sardığın sözcükleri yüreğimde taşıyorum
İklimleri redderken başka kıtalarda...
Cefalı gözlerine bakıyorum
Seni parmaklarına dolamış heybeli bir kızın ardında
Yitik ülkelerin yetimlerine saklamış ekmek kırıntılarıyla
Sokak sokak gezerken
Bu dünyaya ait olduğumdan utanıyorum...
Ezberimi hiç bozamadım
Ettiğim yeminleri bozduğum kadar...
İçime iki yalnızlık işleniyor
Biri Tufandan önce biri de Senden sonra
Hayat o kadar bağışlayıcıdır ki
Armağan ediyor her ikisini bana...
5.0
100% (1)