Titriyorum yokluğunda
Yalnızlığa yol alıyorum
Mektuplar yazıp yollayamıyorum
Hasretine titriyorum

Limanda seni bekliyorum
Gözler ufukta seni arar
Ararda yaşlar dolar
Seni bulmayınca

Liman sessizdir
Deniz duvarı sessiz yalar
Yalarda acı solar
Sen orda olmayınca

Limana yanaşır bir gemi
kimine getirir neşeyi
Kimine de getirir kederi
Bana getirdin mi o gülyüzlü neşeyi

Limanda seni beklerim
Göz yorgun, saç darmadağın
Limanda seni beklerim
Gönül yorgun, sima asık

Gelen gemi görmez mi halimi
Görüpte yare söylemez mi derdimi
Yar duyupta gelip görmez mi beni
Ben yare esir düştüm. Azad etsin beni

Derdimi sana anlatamam
Yüküm sana ağır gelir, Limanı terk etmezsin
O yari görüpte belki geri gelmezsin
Varsın derdimi bu liman çeksin

Senin neyin var ey Liman !
Neden demirlerin paslı, tahtaların çürük
Sende mi hasret çekersin benim gibi
Gözlerin yaşlı, bedenin çürük

Olsunda çürük olan iki tahtan olsun
Yeterki derdime ortak olsun
Bu dünya kime kalmış ki, senin olsun
Varsın iki tahtan eksik olsun

Sen derdimi dinlerken tahta çürüttün
Bir de onu bana sor ben neyi çürüttüm
Varsın senin iki tahtan benden olsun
Yeterki o yar bizi böyle görmesin

O yar bizi böyle görüpte pes ettiğimizi sanmasın
Dimdik ayakta durki, sevdamızdan vazgeçtiğimizi sanmasın
Olur ya birgün dönerse, ben burdan göçmüşsem
Sen onu karşılarsın diye.

Giden geminin bir çoğu geri gelmedi.
Ömür tükendi. O yardan haber gelmedi
Burda beklediğim yetmedi
Birgün dönersin diye Ahiret Limanı’nda bekleyeceğim.

Orhan YOLBAŞ