Ak ellerin ördü de ağını
Bilemedin gençlik çağını
Kendin sandın tavadaki yağını
Vicdansız diye düştün dilime.

Ayıramadın dostun ile düşmanını
Kara gün oldu kaldırmadın başını
Bugün değil yarın alırsın yaşını
Vicdansız diye düştün dilime.

Yarın ne getirir de götürür bilinmez
Acı sözün yankısı yürekten silinmez
Karpuz bilmezsin elle hiç dilinmez
Vicdansız diye düştün dilime.

Sanma ki dostun kalır bu gidişle
Kendin yazdın sonunu bu bitişle
İnsan içinde suskun yitişle
Vicdansız diye düştün dilime.

Yolum elbet çıkar aydınlığa
Bahar gelir benim de bağıma
Sen değil de gülen çıkar bahtıma
Vicdansız diye düştün dilime.

Karga ile kartalı bir tuttun da
Sırrı sakladın aşikar etmedin ya
Ne çıkarsa kaşığına murad adına
Vicdansız diye düştün dilime.

Ağladım da taş kesildi vicdanın
Herkese vardı da bana yok kelamın
Sadaka diye verdiğin selamın
Vicdansız diye düştün dilime.

Elbet anlarsın yâr ile yar’ın farkını
Çevirirsin sende düze çarkını
Kaçırırsın dost meclisinde şansını
Vicdansız diye düştün dilime.

M.S./2010