Bir şehir öyküsü sanıldı
Düz bir sokakta

Çınar altına serildi
Cıkmazdı gecenin sonu

Parlak ışıkların ardında

Güverçinleri ağırlayan

Başka bir misafirdi

Ağırlanan heybetinde

Gündüzler biterken
Karanlığı tanımamıştı daha

Beni ve ben sandıkları dostlarını

O an fark etti yeni

Ne erkendi yolun başında

Bitmek üzereydi ironik düşleri
Ve o bitmeyen gülüşleri

O anı an yapan bir an

İçideki oyunlarıyla
Birden seslendi

Bitmemişti herşey daha!

Düz bir sokaktı
Çınar altında

Cafeler sokağıydı adı

Ve haykırdı bir daha

İlk darbeyle yankılandı sokak
Şehir inledi mermi sesiyle

Bize söylenendi irkildiği

Ve eklendi kormadan ölüme yürüdüğünü

O an dı son bulan

Kınalı bir güverçini olan
Hayatta bitmez oyunları oynayan

İsmi biz dostların kahramanı olan
Yolun başındaydı yeni

Kahbe bir gönül adı söylendi

Ve eklendi nedeni
Yalan söylemişti sevğilisi

Evliydi!

Zor olsada sevmişti onu


Melek gibi bahsederdi

Gizlerdi bizden herşeyi

Suçlu degildi

Yeni öğrenmişti daha sevmeyi

Bir güzel Sevmişti!

İlk ve son defa,


Sayğılarımla gençlik dostum anıyorum 28ni


Ali Baksı