Ben seni hiç görmedim;
Kaç kez göz bebeklerinden geçtim,
Boğazının en güzel yerinde,
Derin derin nefeslendim.
Sayısız gölge verdin,
Yağmur oldun,
Damla damla yüreğime işledin.
Ama ben
Seni hiç görmedim.

Galata,
O ihtişamlı ağır başıyla
Selam verir ya
Haliçe, Boğaza.
Saçlarının ıslandığı kıyıda
Bekledim;
Boğazın sularına şavkın vurur diye
Seyretim sularını saatlerce
Sen bakmadın,
Ben görmedim
Bekledim kaç sene.

Kaç zaman oldu,
Kapıldığım insan selinde aradım.
Her yüzde bir başka
İstanbul vardı ya
Lakin hiçbiri sen değildi.
İstanbul kaç suretin var?
Maskeli yüzlerinde,
Gizlenen yaşamların hangisi sensin?
Hangisi sana benzer,
Bir söyle.
İstanbul senin kadar güzel
Şehir nerde.

İstanbul ihtişamıyla,
Kalkıp gelecek gibi,
Titrer yüreğim, her an.
Bak yüreğini;
Hissediyorum,
Geliyor Mehter adımlarıyla.
Koskoca payitaht olan sen,
Sarayburnundan uzanmışsın denize
Sanki, yüzünü boğazın serinliğinde yıkıyor,
Dönüp bakacaksın;
İstanbul benim diyerek,
Ellerimden tutup yürüyeceğiz
Ve bir serap olup,
Kaybolacağız sokaklarında
İstanbul olacağım seninle.

(Ocak 2010)