Senden önce de sevdalanmıştım
Yalan değil;
Senden önce de
Oldu ayrılıklarım
Ama hiçbirinde
Böylesi büyük
Böylesi dayanılmaz
Acılar tatmamıştım.

Kar beyazı kağıtlara yazardım adını en çok
Sevgiyle
Saygıyla
Hayranlıkla…
Sıcacık odamın boğulu camlarına
Puslu aynalara yazardım

O kar beyazı kağıtların yarısı şimdi simsiyah
Yarısı yüreğim gibi kan renginde
Odamın camları buğulanmıyor artık.
Aynalarsa kırık..
Dünya ilk kez bu kadar kalabalık,
İlk kez bu kadar gürültülü
Ve ben ilk kez bu kadar sessiz
Ve
Tepkisizim.
Sanki üzerimde ölü toprağı örtülü
Gittiğin günden beri her gün
Yeni bir ayrılık şarkısı besteliyor
İçimdeki sevda bülbülü
Ve ben ilk kez bu kadar ağlamaklıyım
Gözlerim bulut yüklü.

Sen varken her şey ne güzeldi
Her şey bal tadında
Her şey gül rengindeydi
Ellerin ellerimdeydi
Dudakların dudaklarımda..
Şimdi sen yoksun
Balın tadı ne?
Gülün rengi ne?
Unuttum! ...

Şimdi bütün renkler kan
Bütün tatlar zakkum
Ellerim ne işe yarar?
Dudaklarım ne işe yarar?
Bilmiyorum! ...

Şimdi hangi yabangülü verir kokunu?
Yokluğunu
Hangi dünya güzeli aratmaz?
Gönül yaramı hangi merhem iyileştirir?
Hangi mekan?
Hangi şehir?
Yangınımı hangi mevsim söndürür?
Bin yıllardır mevsimler
Hep dörtte kalıyor; ! ..

Beşinci mevsim yok!
Beşinci mevsim yoookk!

Kadir Sezer