çok bekledim. geleceğini bilsem daha da beklerim..
ama sen beni hiç sevmedin.. ben yinede bekledim..


seni tanıdım bi sonbahar gecesi..
yüzsüz misafir gibiydin, girdin habersizce içeri.hiç sormadın başkasının olup olmadığını..
yüzsüz misafir gibiydin, ellerimin titreyerek büyüttüğü gülleri görmedin..sormadın bile sahibinin olup olmadığını..

şimdi içindesin.. ne gül olup yeşeriyorsun ne de kıraç toprak olup kayboluyorsun içimde...
bazen tam yeşerecek diyorum.sen çekiyorsun kendini içine..
ben ise sadece bekliyorum..

biliyor musun ben bunları kaldıramam..beni sevdiğini sanıp kendimi kandıramam..
çıksan diyorum içimden..bir daha girmesen.. kapsınıdan dahi olsa geçmesen gönlümün..
bir daha olmasan..uğramasan bir daha hiç bir anına ömrümün..

çekebilir misin o kara gözlerini üzerimden..gidebilir misin seni görmemeyecek kadar uzaklara..
solabilir misin gönlümde birdaha hiç yeşermemek üzere..
çıkabilir misin gönlümden, ömrümün her anını her dakikasını sensiz geçirmesine izin verebilir misin..

git artık..daha fazla yorma benii..
sordurma kalbime kendini..
o gözlerini..
git artık..daha fazla öldürme beni..