Ne vakit bir yağmur düşse pencereme
Önce adın süzülüyor yanaklarımdan
Sana dair ne varsa
Yitirilmiş bir şiir oluyor dilimde
Ben hangi yola çıksam
Sana çıkmazlarda buluyorum kendimi
Hangi türküye sığınsam
“alem düşman kesilir
seni sevdiğim zaman”

bir şehir sana üşüyor
sokak sokak
cadde cadde...
kaldırımlarda senden kalma
ayak izleri...
içimde yılgın bir şiir ağlıyor durmaksızın
aklım ziyan
kalemim seni ağlıyor
içim yangın yeri
bu gün hüzün...

şimdi
sensizliğin başladığı yerde kayboluyorum
kanıyor içimde yokluğun
ben sana tükeniyorum…
bir şiir çıkarıyorum yalnızlığın uğultusundan
bu ayaz gecelerde
sana düşler kuruyorum
sana yangınlarda üşüyorum
sana düşüyorum..
sesine
nefesine
ellerine
kokuna
yokluğuna
yalnızlığına
dayanamıyorum

yitirdiğim mısralarım oluyor dilimde adın
ben hangi kelimeyi yazsam
sen oluyor dokununca kağıda kalem
kendimi sende yitiriyorum
bir gülümseme iliştiriyorum gözlerime
hayata dair kimi zaman...
kendimi kandırıyorum
yenik düşüyorum
sensizliğine
sessizliğine
sensiz..
senli bir şiire sığınıyorum
kanıyorum

...
ve seni sürüyorum namluya
dayayıp şakağıma
sensiz bir yalansa yaşamak
seninle bir düşe düşüyorum

gülümse
şimdi bir şiire yazdım adını.
seni seviyorum


ŞAHBEYİT
FATİH ŞAHİN IŞIK