Bir intihar tutanağında geçer adı belki bir gün sevdamın
Sakın üzülme leke tutar mı bir kalbin pembe rüyalı masalı?


Artık vazgeçer miyim sanıyorsun?
Kir tutmayan tüm renkleri giydirdim soluklarıma
Aldırma aradığım kalbinin çıkmaz yollarında kaybolsam da
Üflediğim sevda ateşinde tutuştukça bir şimal sevgili oldu bana


Öğrendim buzdan yatağımı sağanaklarımla eritmeyi
Bu yağmura hangi kar dayanır?
Sessizce birikiyorum girdabında
Yokluğunu solurken bir kırmızı kuytuda
Siyah kayalıklı bir uçurumdan atlamak gibi ayrılığımız
Ya yere düşünce yine sensiz yine bizsiz kalırsam?


Gülümsemesi ölmüş mavilerimin
Susuyor hüzzamlar notası kırılmış melodilerde
Kor alevden dudaklarına yarım kalmış sevda şiirlerimi okuyorum.
Ayazım bir göçebe hüsranda lal olsun dilim artık istemem.
Vuslatı zaten mülteci gözlerinde çoktan ezberlemişim.
Ayrılığa gönüllü bir avuç sular ıslatmış tenimi


Boşver düşerim elbet
Gözünden bir gün soysuz bir damla yağmurla


Bırak yine bir ekim alsın canımı
Bırak kanasın yine dualarım bir gölgenin koynunda
Gün batımı beni çağırıyor artık
Tüm isyanımın fahişeleri satıldı ucuza
Pas tutmuş erkek kokunun hayallerinde
Kaybettim kırmızı gelinciklerimi


Ölümün vurgunlarında yaralarımın kanını takip et artık
Belki bizi bulursun.


Kirli kesik sular sıçradı düşten eteklerimize
Bak lekelerine maske kuşandığın yalanlarında
Bilemedin işte satır aralarının hülyalarınla saklı
Kenar süslerinde beni kaybederken


Benim mezarım sensin.
Meğer ölüm ne kolaymış…