3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1710
Okunma
Seni, doludizgin,
Bir kısrağın yelesinde buldum.
Rüzgârlara alışık hesapsız ve zamansız,
Çekici ve yakıcıydın…
Tıpkı gökkuşağı gibi, göz kamaştıran,
Ömrü kısa bir hayal kadar özeldin…
Bilmedim ki,
Sol yanıma, ruhuma, zihnime çakılan,
En derin sancımsın...
Sen öyle bir şeysin ki ey yar…!
Giderken ölümcül uzağım.
Gelirken kurtuluşsuz tuzağım.
Ve sen,
Ve sen temmuzda kışım.
Zemheride yağan yağmurumsun.
Sen öyle bir şeysin ki…
Dönüp dolaşıp geldiğim tek barınak.
Açılan tek kapım, tek hancımsın…
Bilmiyorsun sen…
Bilmiyorsun ki,
Her gün ecelim.
Her gün,
Hayat öpücüğüm oluyorsun…
Oysaki… Sen bana uzak değil.
Yakın hiç değil.
Sen benim vazgeçilmez tabum.
Sen benim umudum.
Sen benim.
Hayata karşı tek hıncımsın…
Celal Şahbaz(yorgunkalem)
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz