Tek istediğim
ve istediğimiz
önemsiz olmaktır.
zindanlarda yaşlanmaktır
iyiliği unutmaktır.
çıkaramayız bu duyguları
en tepelerimize
zirvelerimize.
sağolsun baba yadigarı
egolarımız,çevresel
düşüncelerimiz,hayatı
önemsememiz.
bu duygular için çıkaramayız
zirvelerimize ikiyüzlü gökten bile
beyaz kuşları

Yalanlar içinde bir
hayat,
alevler içinde bir
fahişeye benzer.
sonunda fahişe yanacaktır
ama yüzünde beliren korkunun
çekiciliğiyle.
sonunda hepimizin hayatı yanacak,
ölümsüzlük farkı bir yol belkide,
hep alevlere çıkan.
hayatımız yanacak bir masa başında
kambur olmuş sırtımız.
hiçbir çekicilik ve cazibe
belirtisi göremeden.
sonuç aynı değil mi dostlarım?
aynı değil mi tanrının hayatlarımıza karşı verdiği teselli?
aynı değil mi şeytanın oyunları?
farklı olması gereken birşeyler yok mu?
sonuç farkı olmasa bile
yaşam stili farkı olmalı dostlarım,
farklı olmalı ki yaşadım
diyebilesin cehennemde tanışacağın dinazorlara

O yüzden daha ellisinde paslanmış,
kamburlu,lanet bir memur olmaktansa,
alevler içinde yaşamış olmayı
tercih ederim.
tercih ederim en başından zindanları,
alevleri...