Ben seni henüz tanımadan sevdim
o yüzden hüznüm ne gelecekten gelir
ne geçmişten
zaman
ne
hicridir
ne rumi
ne de mısır takvminden ürkek
aylak aylak
gezginiyim
sensizliğin...

başlangıç olarak
Sadık kalmış ocaklar yaşadım mesela
Var olduğun sanılmaktan bile ötede değil çağlarında

sonra
Şubat soğuk olurmuş

Ne hikayeler kestim ne şiirler
Kömür sobasını tutuşturacak eski gazetelerden
Gülüyordu annem
Bunlarda mı ona ...Ayşe Fatma dururken
Üstelik ben hep on dördünde bilerek yalnız kalırdım ki şubatın
Güllerin bir anlamı kalsın yokluğunda

Mart...
Koç burcu olmama değecek bir iş yapmadığından beri
Neden küstah ve bencil yanlarımı duvara tosladıkça
Anladığım hatalarıma denk bir bilgeliği
Kafa kâğıdımda yaşlanmayı saklayan
misyoner bir ölüm hatırlatıcı olunca
Her şölen üflemesinden sonraki pastamın içinden
Seni getiremeyen beceriksiz dilekler laneti
Tek hatırası kalacaktı sanırım
yine de yokluğun yaşlanmama değer sayıklamamdı


Nisan
Ulaşılmaz olduğum zamanlarda
Bütün kadınlara
Balıklarını kavağa çıkarma yeminlerimi
Bir nisanda itiraf ederdim ki
anlaşılmazlık kadar yüksekten baktığımda
fildişi kulemde rahatlıkla yalnız kalabileyim
ve oyalanmalıydıylar
ilizyon baharlarımla

Mayıs
Ah İzmir
Tek anlayanım
Hani artık
Yavaş yavaş martılar azar vapurların Alsancağa gidişine
Yavaş yavaş Isınırsın tenimde
Boş bir bank ne kadar çapkındır
Simit peynir ve çay dekoltesinde
Ve üzgün yine saat kulesi
Senin varlığını kanıtlıyamadığımdan



Haziran
Tekne turları pazarlarında
Aç kalmış vücutların bayramıdır
Gözleme ve Saklıkent sonrasındaki
İntihar yamaçlarının paraşütsüz uçurum itilmeleri
Her kadın ölümcüldür artık
Ve katildir. adını sormadan yatanlar kadar
Ucuz otellerin çarşafı
Sarhoş sarf ettikleri çocuklarından..
Üstelik bir tek ben ahmak denecek kadar
Bir yakamoz bir kıyı bir gitar ve ateş böcekleri
Saltanatını yaşardık yalnızlığında



Temmuz

Mahalleden çocukluk arkadaşlarım evlendi
Onlar için gerdek ayı
Annem için hüzünlü
Benim için mutlu günlerdi
Turgut öğretmen Necla hemşire
Sürdirek maaşlı olmalıydı aşk
Ve ay sonu çifte zafer
Necla lise ikiden terk rıza’yı unuttu yedi yıl sonra
Turgut frijit Melahat’i ...hala mı? yuh!

Bu kadar becerikli olamadığım aylardı
Sensizdim Tek becerimdin


Ağustos
Sen hiç ağustosta
Bülent ortaçgil konserine gittin mi Karşıyaka’ da
Olmalı mı? olmamalı mı?
Ve muhtemelen bütün sokaklarım sana doğru
Eve dönüş yolculuğu
Ve bütün ele ele olanları haince kıskanmak
Ama gözüne girmek isteyenlerden kaçmak
Çünkü Sensizlik var Odamda bekleyen
Kime ne ...sen yoksan

Eylül

Yağmurları
Islak tren rayları
Gittiğim şehirler
Sen varmışçasına koşup gelme isteği
ama
Yoksun
Kime ne
Çiçekçiler pavyona satsın sevdalarını

Ekim
Gittikçe yaşlandığımı hissediyorum
Bu gün aynada
Ceket giymeye de başladım
İzmir in zoruna gitti
Bana küstü güneşe küstü,
Ağladı yağmur yağdı
İçine kapandı ben odama
Melez çayı taştı
Kış geliyor dediler
İnanmadım.
ama galiba gerçekten yoksun...

Kasım da aşk başkadır
Düşlerimin bütün fragmanlarını çalar
Yaşanmamış aşkların yönetmenleri
Sensizliğin el ele tutuşmaktan öte olduğunu
Anlatamazlar nasıl olsa
Her film sonrası el ele çıkanlara ki
Ağlasalar da
Benim kadar sevemediklerinden
Sevgililer koltuğunda
Yalnız kalanlardır hep
kime ne sen yoksan

Aralık
Şişenin dibi göründü
Dünya yalancı
Yaşadığını
Değişiyor hiç bilmediğine
Tükendiği kadar seviniyor
Tüketeceğine

Oysa
Sen yoksun
İkibin dokuzda
Bende bir galakside
Senin peşinden
Kiralık bir zaman makinesine
Önümüzde ki yılı takip et
Diyen
Bir otostopçuyum

bu yüzden hüznüm ne geçmişten gelir
ne de gelecekten...

takvimden bana ne...