4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1683
Okunma
Eşim Ordulu, ona istinaden..
4 Nisan Ankara
Atmaya çalışırken yüreğimden ayazı
Baktım ki dünden razı, dayattım Orduluyu
Daha tanımamıştı onsekizinci yazı
Aldım elime sazı, yay ettim Orduluyu
O daha anlamadan benim ne çaldığımı
Kurnaz örümcek gibi örüverdim ağımı
Kırmızı bardağıma daldırdım kaşığımı
Demledim aşığımı, çay ettim Orduluyu
Ben yazdım o dinledi, bin türlü yola saptım
Sanki o küçük çocuk bense dönme dolaptım
Baktım uykusu geldi mahmur gözünü öptüm
Sinemi yastık yaptım uyuttum Orduluyu
Ömür yazı tüketti, nerdeyse kışa geldi
Abla abi evlendi sıra gardaşa geldi
Yıllar su gibi aktı, korktuğum başa geldi
Gelinlik yaşa geldi, büyüttüm Orduluyu
En sonunda gönderden indirdiler cakayı
Şaka maka yüklendim gümüşünden takayı
Aynından iki tane aldım sarı halkayı
Öldürdüm fiyakayı, bey ettim Orduluyu
Kenan Yavuzarslan
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz