Gelincik dansını bilir misin sevgilim

Aşka dair …bin kere tövbemi bozduğum ayarsız günlerimin
Çiğ damlalı nefesinde sarmaladın beni
Doğan günün mahmurluğu henüz sisliyken
Çarpıştık…son dönemeçte ... elveda derken



Yüzüm al…ellerim bahar…saçlarım seher
Kalbimde kifayetsiz kelimeler



Gitmiyorsun…
Bir yangına körükle koşan sadece ben
Elimde Hera’nın oğlundan kalma bir alev
Promete’ye öykünerek atladım uçuruma meşalemle
Çılgın havai fişekleri saçıldı göğüme
Gözlerin gitme diyordu
Dudakların kordan bir dokunuşla eritirken



Saçlarımın defnesi yayılırken tüm bedenimize
Serpiliyordu odamıza dört mevsim
En çok tarçın renkli sonbaharı seviyorduk
Sarının her tonu siniyordu yüzünün akşamsı gölgelerine
İşte tam da o saatlerde
Hüzün eşikten atlamadan …git diyordum sana
Git…asla dönme



Bir gelincik dansı daha sevgilim
Son bir dans