Bu yürek bu ufukta,kaybolur sevgilim
Bu yürek bu denizde
Kırık bir takadır
Batar sevgilim

Başım olsa…alıp yollara vururum
Cesur dağlara
Korkak ovalara
Ve gözbebeklerine şehirlerin
Sıcak ,karanlık,yumuşak gözbebeklerine
Yürürüm
Başım olsa sevgilim
Seni de alıp götürürüm

Saçların amonyak kokar belki
Koklar koklar ölürüm
Bir çicek asarım dudaklarına
Adı senle başlar
Usulca bırakırsın
Yapraklarını ellerime
Öpüldükçe açarsın
Açtıkça dökülür/üm

Bir tren geçer içinden
Camına yansır öksüz yüreğim
Ah benim kumral istasyonum
Ray mı kirpiklerin?uzanmak isterim
Aldırmam siren sesine
Sadece dil kemiğinin
Çıt sesine kırılırım
Anlarsın

Bu yürek bu denizde
Kırık bir takadır
Batar sevgilim


İçli bir gramafon çalarken
Bütün trenlerin üzerine devrilir
Yüreğim göğsüne denk gelir
İstasyon dizleri üstüne çökerken
Bir bulut eşlik eder gözlerine
Bir şimşek çakılır yüzüne
Elini göğsüne koyduğun zaman
Anlarsın

Bu yürek bu ufukta,kaybolur sevgilim

Muhammed GÖÇMEN